Συνέντευξη στην εφημερίδα Θράκη παραχώρησε ο Μπάμπης Χατζημεστής, ο οποίος μίλησε και για την επόμενη μέρα του Ορφέα, που όπως όλα δείχνουν θα είναι στην ίδια κατηγορία αν και αγωνιστικά κέρδισε την άνοδο. Αναλυτικά:
Την Γ΄ Εθνική και για την επικείμενη σεζόν, βλέπει τελικά (καθώς έχουν μείνει ελάχιστες ημέρες) ο γνωστός αθλητικός παράγοντας, ιδιοκτήτης, αλλά και προπονητής του ΟΡΦΕΑ Ξάνθης κ. Μπάμπης Χατζημεστής, καθώς ο ίδιος ολοκλήρωσε την μεγάλη προσπάθειά του, προκειμένου να βρεθεί η λύση για να παίζει η ομάδα στα «σαλόνια» της Β’ Εθνικής. Δυστυχώς οι συναντήσεις και οι ζυμώσεις, δεν έφεραν παρά «μεσοβέζικες» λύσεις – όπως αναφέρει χαρακτηριστικά μιλώντας στην εφημερίδα «Θράκη» – που δεν εξυπηρετούσαν ούτε την Ξάνθη, ούτε τα παιδιά της ομάδας.
Μάλιστα, το όποιο ενδιαφέρον εκφράστηκε από άλλες πόλεις και όχι από Ξανθιώτες, όπως προκύπτει και από τις δηλώσεις του ίδιου, ο οποίος αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «Εγώ δεν θα έδινα την ομάδα σε μια Θεσσαλονίκη ή σε μια Αθήνα με ένα άλλο όνομα για να «τσεπώσω» τα χρήματα. Δεν με ενδιέφερε. Δεν με ένοιαζε. Αν ήταν να το κάνω, θα το έκανα νωρίτερα…»
Τέλος, ο κ. Χατζημεστής δεν παράλειψε να διευκρινίσει ότι το ζήτημα που προέκυψε από το «πουθενά» μεταξύ Πανθρακικού – Ορφέα έχει λήξει καθώς δόθηκαν «αμοιβαίες εξηγήσεις» από τις δυο πλευρές. Αξίζει δε να σημειωθεί, ότι η «συμφιλίωση» προκύπτει και από την δέσμευση των δύο πλευρών να παίξουν μεταξύ τους, το πρώτο φιλικό παιχνίδι της προετοιμασίας.
Πάμε για Γ Εθνική εκτός από κάποια μεγάλη «έκπληξη» – Αν με στεναχωρεί κάτι, είναι που δεν κατάφερα να δώσω την χαρά να παίξουν σε μεγαλύτερη κατηγορία
Σε ο,τι αφορά στον Ορφέα Ξάνθης, ο ίδιος επισήμανε ότι:
Προς το παρόν όλα δείχνουν ότι θα παίξουμε Γ’ Εθνική, εκτός από κάποια μεγάλη έκπληξη. Μπορεί να συμβεί κάτι ξαφνικά, αλλά εγώ από την μεριά μου έχω κάνει την προσπάθειά μου, δεν καρποφόρησε αυτή η μεγάλη προσπάθεια που έκανα, δεν ήθελα να φύγει η ομάδα από τα χέρια μου – όχι τα δικά μου χέρια, αλλά της Ξάνθης – και δυστυχώς δεν μπόρεσα να τα καταφέρω. Αυτοί ήθελαν μόνον να φύγει η ομάδα από εδώ, αλλά εγώ δεν θέλω. Είχα πει μόνο για την Θράκη (Κομοτηνή και Αλεξανδρούπολη). Επομένως η ομάδα θα παραμείνει εδώ που είναι και θα συνεχίσουμε στην Γ’ Εθνική και μας είναι και καλά. Πιο πολύ με ενδιέφερε για τα παιδιά που έκαναν αυτήν την προσπάθεια. Και υπάρχει ένα πράγμα που με στεναχωρεί είναι τα παιδιά που δεν τους έδωσα την χαρά να παίξουν σε μεγαλύτερη κατηγορία (ορισμένοι έπαιξαν). Τίποτε άλλο δεν με στεναχωρεί. Εγώ από την μεριά μου έκανα την προσπάθειά μου, όμως έχω να δώσω λογαριασμό σε αυτά τα παιδιά. Να απολογηθώ όπως λέμε.
Δεν θα έδινα την ομάδα σε Θεσσαλονίκη ή Αθήνα με άλλο όνομα – Δεν με ενδιέφερε να «τσεπώσω» χρήματα – Αν ήταν να το κάνω, θα το έκανα νωρίτερα
Επιπλέον ο ίδιος εξήγησε ότι:
Εγώ δεν θα έδινα την ομάδα σε μια Θεσσαλονίκη ή σε μια Αθήνα με ένα άλλο όνομα για να «τσεπώσω» τα χρήματα. Δεν με ενδιέφερε. Δεν με ένοιαζε. Αν ήταν να το κάνω, θα το έκανα νωρίτερα. Στην Ξάνθη, δεν είχα καμία διαπραγμάτευση με κανέναν. Δεν υπήρχε ενδιαφέρον. Υπήρξαν κάποιοι παράγοντες όπως ο δήμος που έδειξε ενδιαφέρον να βοηθήσει (φυσικά στο μέτρο που μπορεί και όχι εκεί που δεν μπορεί) και από εκεί και μετά υπήρχαν μεμονωμένα κάποια άτομα τα οποία θα έδιναν κάτι από το υστέρημά τους. Το να μου δώσεις 500 ευρώ ή 1000 δεν νομίζω ότι αλλάζει κάτι. Επομένως αυτοί που μπορούσαν να κάνουν κάτι, δεν τους ενδιέφερε. Αυτοί που μπορούσαν – οι έχοντες – όντως να βοηθήσουν την κατάσταση, δεν υπήρχαν πουθενά. Οι Ξανθιώτες (σ.σ. μεμονωμένα) που ήθελαν δεν φτάνουν γιατί τα χρήματα είναι πάρα πολλά και δυστυχώς ή ευτυχώς θέλουν ομάδα των «πλουσίων» και δεν υπάρχει κατά αρχή μια επιείκεια τον πρώτο χρόνο. Δεν έγινε κάτι τέτοιο ώστε να έχουμε μια επιείκεια την πρώτη χρόνια όσον αφορά στο ΙΚΑ, το δημόσιο και όλα τα υπόλοιπα. Μπήκαμε σε έναν σκληρό «ροκ» όπου συναγωνίζονται μεγάλες πόλεις (Λάρισα, Βέροια, Καβάλα, Δράμα, Σέρρες). Πάνω από όλα υπάρχει ο ΑΟΞ και εγώ δεν θα μπορούσα να «παλέψω» μόνος μου. Η Ξάνθη έχει τον επιχειρηματία της και καλά κάνει. Αυτό είναι το μέλημα όλων. Από εκεί και πέρα δεν θέλω να πω αν εγώ ξαφνικά μου «κάπνισε» να βγω στην Β’ Εθνική ότι φταίνε κάποιοι για αυτό και ζητώ ευθύνες, όμως ορισμένοι στους οποίους αντιστοιχούν κάποιες «ευθύνες» δεν υπήρχαν πουθενά.
Μεσοβέζικες λύσεις που δεν εξυπηρετούσαν ούτε την Ξάνθη ούτε τα παιδιά της ομάδας – Έκανα αυτό που λέει η καρδιάμου και η ψυχή μου
Κλείνοντας ο κ. Χατζημεστής, σημείωσε ότι:
Μπορεί κάποιος να ξυπνήσει ξαφνικά αύριο το πρωί και να μου πει «Χατζημεστή έλα εδώ. Εγώ βάζω τα χρήματα». Μπορεί να συμβεί και αυτό, αλλά προς το παρόν, όλες οι συζητήσεις και οι κινήσεις που έγιναν, δεν καρποφόρησαν. Ήταν δηλαδή «μεσοβέζικες» λύσεις, που δεν εξυπηρετούσαν ούτε την πόλη, ούτε τα παιδιά και εμένα αυτό με ενδιέφερε. Αναφέρομαι συνέχεια στα παιδιά γιατί τους αξίζουν πάρα πολλά και αν με λυπεί (επαναλαμβάνω) ένα γεγονός, είναι ότι δεν μπόρεσα να κάνω κάτι – γιατί εγώ με τον εαυτό μου τα έχω καλά – για τα παιδιά και για κανέναν άλλο. Δεν με ενδιέφερε, ούτε έχω να απολογηθώ σε κανέναν, παρά μόνο στα παιδιά αυτά που δεν με «πούλησαν», ήταν μαζί μου, έδωσαν ο,τι είχαν από τον εαυτό τους και δυστυχώς δεν καταφέραμε να κάνουμε κάτι για αυτά. Το διεκδίκησαν και το πήραν μόνοι τους. Εγώ ήμουν αυτός που συντόνιζα τις ενέργειες και για αυτό στεναχωρήθηκα. Το δικαιούμαι μεν και εγώ μαζί με αυτούς, αλλά πιο πολύ το δικαιούνται αυτοί. Με το να φύγει η ομάδα με τα παιδιά σε Αλεξανδρούπολη ή Κομοτηνή, θα χαιρόμουν ιδιαίτερα γιατί θα γίνονταν ένα συμβόλαιο στα παιδιά και θα ήταν δίπλα. Με το να μου λένε εμένα φέρ’ ειπείν τα Μέγαρα ή ο Ασπρόπυργος ότι «εγώ θα κάνω στα παιδιά συμβόλαιο» και «να φύγουν τρία παιδιά» δεν μου λέει κάτι. Με τα υπόλοιπα παιδιά τι θα γίνει; Οι υπόλοιποι 7 ή 8 ή 10, δεν έπαιξαν; Επομένως, επειδή υπήρχαν και άλλες επαφές, υπήρχαν και άλλες ομάδες από Αθήνα και Θεσσαλονίκη αλλά και ενδιάμεσοι σταθμοί, δεν έδωσα καν σημασία. Οι έχοντες Ξανθιώτες ξέρουν μόνον να κάνουν κριτική στην μεγάλη μας ομάδα ή στον Μπάμπη τον Χατζημεστή. Αν εγώ όμως έκανα το αντίθετο, σήμερα θα έπεφταν όλοι επάνω μου. Δυστυχώς, δεν τους έκανα το χατίρι. Έκανα αυτό που λέει η καρδιά μου και η ψυχή μου.
