Η αλλαγή προπονητή στον ΑΟΞ μπορεί να ξεκίνησε με μια εντός έδρας ισοπαλία με τον Απόλλωνα Λάρισας, αλλά συνεχίστηκε με έναν “χρυσό” πόντο – όπως εξελίσσεται η “μάχη” της κορυφής – εκτός με τον Ιωνικό και ακόμη καλύτερα με το 2 στα 2 απέναντι στη Δόξα Δράμας. Το φως στην άκρη του τούνελ… άρχισε να γίνεται πιο ισχυρό και πλέον το πράγμα “μαζεύει” με αισιόδοξα μηνύματα.

Σήμερα είδαμε μια κοντρολαρισμένη και διαβασμένη ομάδα, να καλείται να πετύχει κάτι που στατιστικά έχει αποδειχθεί “δυσκολάκι”: Να κερδίσεις εντός 5 ημερών δύο φορές την ίδια ομάδα. Τα κατάφερε και με το παραπάνω: Πετυχαίνοντας για πρώτη φορά τρία γκολ σε ένα παιχνίδι, βάζοντας δύο γκολ σε ένα ημίχρονο κι έχοντας παίκτη (Τάτο) που σκοράρει δύο φορές σε ένα παιχνίδι. Παράλληλα ως προστιθέμενη αξία, τα γκολ μπήκαν από οργανωμένες προσπάθειες και όχι από ατομικές, όπως για παράδειγμα του Σχρόιεν με τη Δόξα στα Πηγάδια ή του Τάτου με τον ΟΦ Ιεράπετρας.

Ο ΑΟΞ με λίγα επιπλέον λόγια ξεκίνησε να… βγάζει στο γήπεδο αυτό που λέμε “χημεία” πάντα με βάση και το βιογραφικό και τις ικανότητες των παικτών, κάτι που είναι  απολύτως απαραίτητο για να διεκδικήσει το come back στην SL1. O Mάρτιος περιλαμβάνει τρία ακόμη παιχνίδια, δύσκολα μεν, στα οποία όμως μπορεί το κυνήγι να οδηγήσει σε ακόμη καλύτερη συγκομιδή: Ο Λεβαδειακός εντός, τα Χανιά εκτός και ο Εργοτέλης εντός, είναι αγώνες που το τρίποντο γίνεται αυτομάτως “εξάποντο” και το φως στην άκρη του τούνελ… αρχίζει να λάμπει περισσότερο. Κρατάμε τη νίκη, ζητάμε υγεία στο ρόστερ καθώς τα παιχνίδια είναι σκληρά και συνεχόμενα και από σήμερα το βράδυ σκεφτόμαστε αποκλειστικά και μόνο τον Λεβαδειακό. Αυτή είναι η πραγματικότητα και η προσήλωση στον στόχο είναι μείζον ζητούμενο πια…