Τώρα μπορούμε να πούμε μερικά πράγματα με «ασφάλεια». Ούτε ένα, ούτε δύο αλλά οκτώ επίσημα παιχνίδια έχει δώσει ο ΑΟΞ, σ’ αυτό το πρωτάθλημα των ειδικών συνθηκών.
Τρεις νίκες, τρεις ισοπαλίες και δύο ήττες για μία ομάδα με πρωταγωνιστικούς στόχους δεν είναι απολογισμός που «πείθει» για τη συνέχεια.
Η Ξάνθη μπορεί να άλλαξε από “την κορυφή ως τα νύχια” μέσα σε λίγους μήνες, αλλά αγωνιστικά δεν βγάζει αυτό που περίμενε ο κόσμος της και ιδιαίτερα η νέα της Διοίκηση, αλλά και το προπονητικό team.
Σε ένα πρωτάθλημα των… χαμένων βαθμών, η Ξάνθη στα πέντε από τα οκτώ της παιχνίδια είχε απώλειες, οι οποίες ήρθαν σαν συνέχεια της αγωνιστικής της εικόνας, στο σύνολό της.
Ο Πόποβιτς έχει αρκετά ελαφρυντικά, όμως δεν του βγαίνουν οι επιλογές του κι ακόμη και στις τρεις νίκες, η ομάδα αγχώθηκε για να φτάσει στον στόχο της, αφού δυσκολεύεται πολύ επιθετικά. Όταν μετά από 8 αγώνες έχεις σημειώσει 6 γκολ (τα… δύο από το πέναλτι), ενώ έχεις δεχθεί 5, μοιραία δεν μπορείς να ζητήσεις περισσότερα στη βαθμολογία. Κι αυτό αφορά μόνο το αποτέλεσμα, γιατί το θέαμα είναι πιο «ακριβό» ζητούμενο, σε ένα απαιτητικό κοινό που είχε συνηθίσει SL1 με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη δυναμική της Β! κατηγορίας.
Ο προπονητής έχοντας χρησιμοποιήσει 24 παίκτες μέχρι σήμερα, μας έδειξε δύο διαφορετικά προφίλ. Το ένα, με τις ίδιες επιλογές στα πρώτα παιχνίδια και το άλλο, με μια πιο ορθολογική προσέγγιση και μία προσπάθεια για “λογική” διαχείριση του μεγάλου ρόστερ. Με την τελευταία προσέγγιση πήρε δύο νίκες, ανάμεσα στην ήττα στο Παγκρήτιο και σ’ αυτή στη Ρόδο.
Για έναν προπονητή που από τις αλλαγές του στην εξέλιξη των αγώνων έχει «κερδίσει» το παιχνίδι με τον Ιωνικό, ενώ αντίθετα, σε άλλα ματς, όπως αυτό της Τετάρτης, αντίπαλος προπονητής βρίσκει πάλι… «ουσία», από παίκτη που έριξε στο παιχνίδι. Ο Αλάεθ τρία λεπτά μετά την είσοδό του σημείωσε το γκολ σε μία φάση που ο Σανδραβέλης ανενόχλητος έκανε τη σέντρα, ο Μπαστακός χωρίς αντίπαλο πήρε την πρώτη κεφαλιά και ο Ισπανός μεσοεπιθετικός από το ύψος της μικρής περιοχής, με σουτ στην κίνηση έκανε το 1-0.
Είτε από λάθη, είτε από στιγμιαία κακή λειτουργία η εστία της Ξάνθης παραβιάζεται κι από τη στιγμή που δεν φτάνει η ίδια πιο εύκολα στο γκολ, το «πληρώνει» χάνοντας έδαφος.
Η SL2 με τα όσα είδαμε μέχρι σήμερα, κάπως έτσι θα κυλήσει για όλες τις ομάδες. Για μία κατηγορία που δεν έχει το σούπερ θέαμα κι όποιος το περιμένει, απλά δεν γνωρίζει από SL2. Σπάνια οι αναμετρήσεις έχουν αγωνιστικό ρυθμό για πάνω από 50-60 λεπτά συνολικά, ενώ συνήθως φάσεις βγαίνουν σε ένα από τα δύο ημίχρονα. Οι χαμένοι βαθμοί ίσως και να κάνουν… μεγαλύτερη διαφορά από τους κερδισμένους, ενώ υπάρχουν τα σερί που θα… ανεβοκατεβάζουν ομάδες στη βαθμολογία. Όπως τα Τρίκαλα, ο Εργοτέλης και γενικά όποια ομάδα παρουσιάσει διάρκεια στα αποτελέσματα. Σ΄ αυτό το πρωτάθλημα συμμετέχει και η Ξάνθη, για όσους το ξεχνάνε.
Η διάρκεια στις νίκες λοιπόν, είναι το ζητούμενο για έναν ΑΟΞ που παρότι βρήκε λύσεις για να έρθουν τα τρία… γλυκά 1-0, συνεχίζει να προβληματίζει στην… προσαρμογή του στην κατηγορία.
Οι αγωνιστικές περνάνε και η Ξάνθη ακόμη δεν έχει επαφή με την κορυφή. Κάθε ομάδα μέσα στη σαιζόν θα κάνει ένα θετικό σερί αποτελεσμάτων κι αυτό είναι το μόνο… παρήγορο για την Ξάνθη που θέλουμε να πιστεύουμε ότι… δεν το έκανε ήδη. Για να συμβεί όμως αυτό, πρώτα χρειάζεται να δείχνει περισσότερα πράγματα στο γήπεδο. Το πως θα γίνει αυτό, ας το βρουν οι υπεύθυνοι.
Ο ΑΟΞ φαίνεται «μπερδεμένος» και σ’ αυτή την κατάσταση έχει φέρει και το κοινό του. Οι αντιδράσεις ποικίλουν, φίλαθλοι «ξεσπαθώνουν» στα social media και κάποιοι κάνουν λόγω για υπομονή και στήριξη. Η αλήθεια είναι πως καμία ομάδα δεν είναι απόλυτα ικανοποιημένη από την συνολική της εικόνα, αλλά τον νέο ΑΟΞ, άπαντες τον περίμεναν πολύ πιο δυνατό αγωνιστικά. Η σκληρή κριτική δεν λείπει, με το πρόσωπο του προπονητή να συγκεντρώνει τα περισσότερα «πυρά» και δεν μένει να δούμε τη συνέχεια, στην προσπάθεια να «ξεμπλέξει» ο ΑΟΞ με μία κατηγορία που είχε ξεχάσει για τα καλά.
