Ο Νεδήμ Καρά Αχμέτ βρίσκεται στην Ασπίδα από το 2001. Όταν σε ηλικία 25 ετών ο Πέτρος Ραφτόπουλος του εμπιστεύθηκε την ξανθιώτικη γυναικεία ομάδα μπάσκετ που βρισκόταν σε μια δύσκολη φάση της διαδρομής της, με 5 γυναίκες 2 νεάνιδες και 5 κορασίδες στο δυναμικό της. Η Ασπίδα αγωνίστηκε τότε στην Β’ Εθνική και παρέμεινε στην κατηγορία, αλλά την επόμενη σεζόν έγινε αναδιάρθρωση και η ομάδα μην μπορώντας να αντεπεξέλθει στα τεράστια έξοδα απείχε για δύο χρονιές από τα μπασκετικά δρώμενα. Το 2004-05 η Ασπίδα με Νεάνιδες-Κορασίδες επανεμφανίζεται στον μπασκετικό χάρτη και το 2005-06 στέφεται πρωταθλήτρια ΕΚΑΣΑΜΑΘ. Το ίδιο και το 2006-07, κατακτώντας παράλληλα την άνοδο στην Α2 Εθνική. Την χρονιά 2007-08 δεν καταφέρνει την παραμονή, επιστρέφει στο τοπικό πρωτάθλημα, για τις σεζόν 2008-09 και 2009-10 και τότε ξαναβγαίνει στην Α2. Το 2011 επιστρέφει στο τοπικό, όπου αγωνίζεται ως το 2014, που γυρίζει για 3η φορά στην Α2! Η χρονιά είναι καλή μεν, αλλά η σωτηρία δεν επιτυγχάνεται και το 2015-16 την βρίσκει ξανά στην Β’ Εθνική. Όμως τον Ιούνιο του 2016 κάνει το απόλυτο come back και βρίσκεται πάλι στην Α2, όπου καταφέρνει τον Απρίλιο του 2017 να παραμείνει στην Εθνική Κατηγορία και να “πετάξει την ρετσινιά του ασανσέρ”!
Τα αγαθά… κόποις κτώνται και οι φετινοί κόποι της Ασπίδας αποδίδουν καρπούς με το μέλλον να είναι δύσκολο μεν, ελπιδοφόρο δε. Η ακαδημία της ομάδας τροφοδοτεί την γυναικεία ομάδα με νεαρά ταλαντούχα κορίτσια, ενώ η εμπειρία των παλιότερων αποδεικνύεται καταλυτική!
Η ΞΑΝΘΗ Sport μίλησε με τον άνθρωπο των… 16 ετών και των 617 αγώνων με την Ασπίδα συμμετέχοντας σε όλα τα επίσημα πρωταθλήματα ( Γυναικών , Νεανίδων , Κορασίδων), τον προπονητή της Νεδήμ Καρά Αχμέτ, επιχειρώντας να κάνει όχι απλά μια αποτίμηση της πετυχημένης σεζόν αλλά και να σκιαγραφήσει τα δεδομένα μιας ομάδας που προσπαθεί διαχρονικά να “επιβιώσει” στο γυναικείο μπάσκετ, ένα άθλημα που είναι ελαφρώς μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, σε αντίθεση με άλλες χώρες και ίσως αυτό να είναι και η αιτία που δεν το γνωρίζει το ευρύ κοινό.
Ιδού τι μας είπε ο Ξανθιώτης κόουτς!
Για το ποια ήταν η μεγαλύτερη νίκη της σεζόν: “Όλες σημαντικές σίγουρα, αλλά ξεχωρίζω τις δύο νίκες εντός και εκτός έδρας με τον Πιερικό. Η εντός γιατί ήταν η πρώτη νίκη της σεζόν, η εκτός γιατί παρά το ότι ταξιδέψαμε με πολλά προβλήματα, παίξαμε εκπληκτικά, ήμασταν συνεχώς μπροστά στο σκορ και κερδίσαμε μια ομάδα πού δυσκόλεψε αρκετές ομάδες η οποία τερμάτισε ψηλά στο βαθμολογικό πίνακα .”
Για το ποια ήταν η πιο πικρή ήττα της σεζόν: “Οι ήττες στα Ιωάννινα και στις Σέρρες μας πίκραναν πολύ. Ταξιδέψαμε και στα δύο παιχνίδια με πολλές ελλείψεις, ίσως μπορούσαμε να πάρουμε κάτι παραπάνω αν ήμασταν πλήρεις, αλλά οι δύο ήττες οι συγκεκριμένες μας πόνεσαν . Επίσης κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το εντός έδρας παιχνίδι με τους Τιτάνες, Βρεθήκαμε να χάνουμε με 50-24 στο 35′ του παιχνιδιού και τρέξαμε ένα φοβερό σερί 26-0 σε έναν αγώνα που χάσαμε μεν στο φινάλε, αλλά κάναμε εξωπραγματικά πράγματα και παραλίγο να γράψουμε… ιστορία!”
Για το αν φοβήθηκε για την παραμονή: “Πάντα φοβόμουν, το πρωτάθλημα ήταν πολύ δύσκολο, πολύ ανταγωνιστικό, ήθελε συνεχή εγρήγορση. Ακόμη και μετά την 6η νίκη μας, που λέγαμε πως θέλουμε άλλη μία για να σωθούμε μαθηματικά και η νίκη δεν ερχόταν είπα μήπως γκρεμίσουμε ό,τι χτίσαμε. Ίσως καθησυχάσαμε και λίγο αλλά τέλος καλό, όλα καλά”.
Για το ποιους θέλει να ευχαριστήσει για την επιτυχία: “Πάνω από όλους τα κορίτσια, τις αθλήτριές μου, όλες μα όλες, καθώς έδωσαν ό,τι καλύτερο μπορούσαν. Είτε στις προπονήσεις, είτε στα ταξίδια, είτε στους αγώνες, είτε στις εξόδους μας, είτε έπαιξαν περισσότερο ή λιγότερο, όλες αξίζουνε από καρδιάς ένα μεγάλο μπράβο! Με μια ιδιαίτερη μνεία στην αρχηγό Σταυρούλα Καραλίδου, μια αρχηγό εντός και εκτός γηπέδου! Τους γονείς των κοριτσιών για την πολύπλευρη στήριξη που μου εμπιστεύονται τα παιδιά τους, από τα τμήματα ακαδημιών ως την γυναικεία ομάδα. Τον Δήμο Καλτσογιάννη και όλη τη διοίκηση της Ασπίδας, αναφέρω ξεχωριστά τον Δήμο Καλτσογιάννη, γιατί ζήσαμε πολύ από κοντά τα προβλήματα της καθημερινότητας! Τα μέλη του προπονητικού team της Ασπίδας που με βοήθησαν κάθε φορά που χρειάστηκε (Βαχαρίδης, Κασαρτζίδης, Ιωαννίδης, Παναγιωτόπουλος, Σουλιώτης, Κωτάκης, Μιχαηλίδης), τους λιγοστούς χορηγούς μας και φυσικά την οικογένειά μου, που μου συμπαραστάθηκε με τον πλέον σημαντικό και συγκινητικό τρόπο και τους φίλους της Ασπίδας που έρχονταν στο γήπεδο για να μας προσφέρουν πολύτιμη βοήθεια”.
Για τη νέα σεζόν: “Βρισκόμαστε σε φάση μεταβατικών προπονήσεων. Οι σχολικές υποχρεώσεις δεν επιτρέπουν σε πολλά κορίτσια να συμμετέχουν, όπως και οι επαγγελματικές υποχρεώσεις των αθλητριών. Παρά τις αρνητικές συγκυρίες κάνουμε αυτό που έχουμε προγραμματίσει και ταυτόχρονα ξεκινάμε κάποιες σκέψεις για πιθανή ενίσχυση της ομάδας με αθλήτριες από όμορους νομούς”.
Για την μεγαλύτερη δυσκολία που υφίσταται: “Το οικονομικό είναι σίγουρα ένα μεγάλο εμπόδιο. Τα έσοδα πενιχρά, τα έξοδα πολλά. Ίσως θα ήταν καλύτερα τα πράγματα, αν υπήρχε μεγαλύτερη προβολή του γυναικείου μπάσκετ, όχι από τα τοπικά ΜΜΕ που μας στηρίζουν πολύ, αλλά σε πανελλήνιο επίπεδο”.
…και τέλος οι ευχές για τη νέα χρονιά: “Το πλέον σημαντικό είναι η υγεία των κοριτσιών. Αν υπάρχει υγεία, όλα τα υπόλοιπα τα αντιμετωπίζουμε. Η Ασπίδα έχει πληγεί έντονα από σοβαρά θέματα τραυματισμών, όπως της Χαλκίδου και της Μαμαλίγκατζη, και γι’ αυτόν τον λόγο ζητάμε πρωτίστως υγεία. Και φυσικά και όσο περισσότερη στήριξη γίνεται από την τοπική κοινωνία, εφόσον ομάδα χωρίς στήριξη δεν έχει προοπτικές και επιπλέον κίνητρα”.
